‘Hoop komt binnen via de zintuigen’: Boeken en handen 2024
- Wat een gezellige, warme, deugddoende groep en initiatief. Zalvend!
- We hebben ook gelachen.
- Het rustige ritme.
- ‘Boeken en handen’ was als een anker in mijn week. Het bracht me rust en houvast.
- Er was ruimte voor onzekerheid.
- Ik hoef me niet te verantwoorden.
- Effe op adem komen, effe onthaasten, effe samen doen, effe gewoon zijn! Het was fijn! Dank!
Op de laatste sessie ‘Boeken en handen’ in Antwerpen spanden we een lint. Deelnemers mochten op kaartjes hun evaluatie schrijven. We verzamelden prachtige reacties (zie hierboven) en ook enkele tips.
‘Boeken en handen’ is een project van Hans, Krisje, Liezelot en Laurence van Pigmento vzw en Ilona Plichart, in samenwerking met o.a. bibliotheek Permeke (Antwerpen), Wisper (Gent) en Gast (Gent). Het project is gegroeid vanuit een verlangen en vanuit een frustratie. Een verlangen om mensen die (een tijdje) niet deelnemen aan het werkleven door ziekte, burn-out, cvs of andere stressgerelateerde oorzaken, te laten deelnemen aan sessies samenlezen en creatief handenwerk – want daar hebben zoveel mensen deugd van. Een frustratie ook, omdat ik als coach merkte dat een aantal doelgroepen minder geneigd zijn om zich aan te melden voor bezigheden die hen deugd zouden doen, uit schrik voor een langdurig engagement . Soms komen de uren niet uit – een avond van 3.5u doorbrengen in een lokaal is soms te lang of te laat. Soms hebben mensen schrik om zich voor een langlopende cursus te engageren, want misschien voelen ze zich de ene week goed genoeg en de andere week niet. Of ze hopen binnenkort weer te gaan werken, en dan kunnen ze de cursus niet voltooien.
Waarom toch is het zo moeilijk om een aanbod te creëren dat los-vast is? Want het is erg duidelijk dat én via literatuur jezelf en anderen ontmoeten én met handen bezig zijn, belangrijk zijn voor rust en ontspanning – en welja, herstel. In onze functionele maatschappij is toewerken naar herstel belangrijk.
Hoe kunnen we een creatieve samenlezen-plek op maat creëren? Waar niets moet en alles kan. Waar we het functionele overstijgen, door een veilige plek zonder druk te creëren. Waar deelnemers hun creatieve zelf (her)ontdekken en andere mensen ontmoeten. Daar droomde ik al lang van.
